Poetry of Ibraheem Munshi

ابراهيم منشي سنڌ سستي ٿي وڪامي، نت نئين نيلام ۾، ڪڏهن ڪهڙي نام ۾ ۽، ڪڏهن ڪهڙي نام ۾، لاڙڪاڻي جا ليڊر، وات ڦاڙيو واڪ ڪن، ڌوڙ ڌوڪي ۾ ڌڻولي، ڌاريان هت ڌاڪ ڪن، چيريو سي چچريو، سانگين جا سينا چاڪ ڪن، اوپرن آزاريون، آهُون اباڻن عام ۾! ڪوڏيا ڪُرسيءَ سندا ۽، قوم جا قاتل قريب، هر زمان رهبر مليا هن، قوم کي رهزن رقيب، جج ٿيا جلاد هت رت، رات ڏينهن روئي نصيب، ڪنهن وڌي ڪرسيءَ جي ڪارڻ، قوم قتل عام ۾! پنهنجي ٻولي ٻوليون، تان گُرز ڀالا گوليون، چَپ چُري ڄيرو ٻري، دل درد ڪنهن سان کوليون، خون مارن جي منجھان هت، کيڏجن ٿيون هوليون، قوم جا قاتل ٿا ڏسجن، عيش ۽ آرام ۾